در قرآن كريم و روايات اسلامى به موضوع «جامعه واحد جهانى» و «دولت واحد جهانى» اشاره شده است؛ هر چند معنا و مفهوم آن در اسلام با معنا و مفهوم غربى و امروزين آن متفاوت است. در عين حال اگر «جهانى شدن» به صورت طبيعى خود پيش برود، مى‌تواند زمينه‌ساز حكومت جهانى‌اى باشد كه اسلام معرّفى مى‌كند.

اينك به برخى از آيات و روايات در اين باره اشاره مى‌كنيم:

الف - دولت جهانى در قرآن كريم‌

۱ . «وَلَقَد كَتَبنا فِى الزَّبُورِ مِن بَعدِ الذِّكرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِى الصّالِحُونَ . ۲

و ما بعد از تورات، در زبور داوود هم نوشتيم كه حتماً بندگان نيكوكار من ملك زمين را وارث و متصرف خواهند شد».

۲ . «وَعَدَ اللَّه الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُم وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ لَيَستَخلِفَنَّهُم فِى الأَرضِ كَمَا استَخلَفَ الَّذِينَ مِن قَبلِهِم وَلِيُمَكِّنَنَّ لَهُم دِينَهُمُ الَّذِى ارتَضى لَهُم وَلِيُبَدِّلَنَّهُم مِن بَعدِ خَوفِهِم أَمنا... .۳