۲. در داستان ابراهيم عليه‏السلام، آن گاه كه همسرش از بشارت فرشتگان، شگفت زده شد و فرشتگان به او گفتند:

«رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَكَتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ. (۱)

رحمت خداوند و بركت‌هاى او بر شما خانواده!» .

۳. در سوره احزاب در ادامه توصيه‏هايى به همسران پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله با ضميرهاى جمع مؤنّث، يكباره پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله را مخاطب قرار مى‏دهد و با ضمير جمع مذكّر مى‏فرمايد:

«إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا. (۲)

خداوند، خواسته است كه پليدى را تنها از شما اهل بيت بزدايد و شما را كاملاً پاك گرداند» .

بى‏ترديد، مقصود از «اهل بيت» در اين جا كسانى اند كه آيه تطهير در شأن آنهاست. اكنون اصلى‏ترين مسئله اين است كه ببينيم اينان چه كسانى هستند.

قرائنى در تفسير «اهل بيت»

با تأمّل در مدلول سياق آيه تطهير و مضمون آن، و نيز اقداماتى كه پيامبر خدا در تفسير آن و معرّفى اهل بيت خود انجام داده و قرائن ديگرى كه به آن اشاره مى‏شود، ترديدى باقى نمى‏ماند كه مقصود از «اهل بيت» در آيه ياد شده، اهل بيتِ شخصيت حقيقى پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نيستند؛ بلكه اهل بيتِ شخصيت حقوقى و عنوانى پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اند؛ يعنى شمار خاصّى از خاندان پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله كه هدايت و رهبرى امّت پس از ايشان به آنها سپرده شده است.

به عبارت ديگر، مقصود، اهل بيتِ نبوّت و رسالت پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اند؛ همان كسانى كه خداى متعال، بار مسئوليت تبليغ رسالت پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله را پس از وى، به صورت خاص، بر عهده آنان نهاده است؛ و اينك برخى قرائن اين تفسير:

۱. . هود : آيه ۷۳ .

۲. . احزاب : آيه ۳۳ .