فصل اوّل

تفسیر «ترس از خدا»

1. پيامبر خدا صلی الله علیه و آله - در پاسخ کسی که گفت: آیا منظور این سخن خدای متعال: (و آنان كه وظایفشان را با دلی ترسان انجام می‌دهند، [چون می‌دانند که] به سوى پروردگارشان باز مى‌گردند) کسی است که زنا و دزدی و می‌گساری می‌کند؟ - : خیر؛ بلکه منظورش کسی است که اهل نماز و روزه و صدقه دادن است و با این حال می‏ترسد که از او پذیرفته نشود. هر گاه ترس [از خدا] در دل جای گیرد، شهوتکدۀ دل را می‏سوزاند و دنیاگرایی را از آن دور می‏کند و آثار دلواپسی [از کوتاهی‏ها] را در چهره آشکار می‏سازد.

2. پيامبر خدا صلی الله علیه و آله - در پاسخ کسی که در بارۀ این سخن خدای متعال: (آنان كه وظایفشان را با دلی ترسان انجام می‌دهند) پرسید: آیا دل‌هایشان به خاطر گناهانشان ترسان است؟ - : نه! آنان نیکوکارند و پُرپیمانه هم کارهای شایسته انجام می‏دهند؛ امّا در عین حال، دلواپس و ترسان ‏اند که مبادا کوتاهی کرده باشند.

3. امام على علیه السلام: مؤمنان، به نفْس خويش، بدگمان‏ اند و از لغزش‏هاى گذشتۀ خود، ترسان.