فصل ششم

آن جا که سکوت بسیار، زیبنده است

۶ / ۱

هنگام قرائت قرآن

قرآن

(هنگامی که قرآن خوانده می‌شود، گوش فرا دهید و خاموش باشید. امید است مشمول رحمت خدا شوید).

(و [به یاد آور] هنگامی که گروهی از جن را به سوی تو روانه کردیم تا قرآن را بشنوند؛ وقتی حضور یافتند، به یکدیگر گفتند: «خاموش باشید و بشنوید!» و هنگامی که پایان گرفت، به سوی قوم خود باز گشتند و آنها را بیم دادند).

حدیث

624. امام باقر علیه السلام: علی علیه السلام در مسجد کوفه با مردم به نماز ایستاده بود که ابن کوّا (۱) این آیه را خواند: (

و به تو و به پيشينيان تو وحى شده است كه اگر شرک بورزى، بى ‌گمان، كردارت از ميان خواهد رفت و بى ‌شک از زيانكاران خواهى بود ). هنگامی که وی آیه را می‏خواند، علی علیه السلام سکوت نمود و چون آیه خواندنش به پایان رسید و خاموش شد، علی علیه السلام به قرائت نمازش ادامه داد. آن گاه ابن‌کوّا تا سه بار، آیه را خواند و علی علیه السلام [هر بار] سکوت کرد. پس از بار سوم، علی علیه السلام این آیه را قرائت فرمود: (پس صبر كن كه وعدۀ خدا حق است و مبادا كسانى كه يقين ندارند، تو را به سبک‏سرى از روی خشم وا دارند).

۱. وی از چهره‏های اصلی خوارج بود که امام علی علیه السلام را به خاطر پذیرش حکمیّتی که خود بر امام تحمیل کرده بودند، متّهم به کفر و حبط (ضایع شدن اعمال) ‏کردند و نهایتاً در جنگ نهروان با امام جنگیدند.